ALİ SUAT (1869-1933) Osmanlı aydın ve bürokratlarından. İstanbul’da doğdu. Babası eski mutasarrıflardan Ali Rıza Bey. Kendisi de babasını izledi. Mülkiye’nin ilk mezunlarından (1889). Hariciye Nezareti’nde iki yıl çalıştıktan sonra Mısır’a gitti ve burada Cemil Tosun Paşa’nın mülklerini yönetti (1893-1909). Meşrutiyet’in ilanı üzerine İstanbul’a döndü ve önce Necit (1909), arkasından da Amare mutasarrıflığına (1911) atandı. Bu görevlerin arkasından İstanbul’a dönerek (1912) Türkçe ve edebiyat öğretmenlikleri yaptı. Deyr-i Zor’a mutasarrıf (1914-1915), arkasından da Bağdat vali yardımcılığına (1915-1917) atandı. İstanbul’a döndü (1917). İki yıl boyunca gazete ve dergilerde yazılar yayımladı. Ancak yirmi sayı sürebilen Utarit adında haftalık bir dergi çıkarılmasına katkıda bulundu (1919). İzmit mutasarrıflığıyla yeniden resmi göreve döndü (1919-1920). Ankara hükümeti tarafından önce Kozan, arkasından Cebel-i Bereket (Osmaniye) ve sonra da Burdur mutasarrıflıklarına atandı (1921-1923). Bir kez daha ve hiç ayrılmamak üzere İstanbul’a gelerek yeniden öğretmenliğe döndü (1923-1926). Öğretmenliği bırakarak İstanbul Şehremaneti Müdevvenat ve İhsaiyat Müdürlüğüne (1926-1933) geçti. Emekliliğinden kısa bir süre sonra hayata veda etti. Geride basılı yedi kitap ile dergi ve gazetelerde kalmış yüzlerce yazı bıraktı. Basılı eserleri: Görülmüş Şeyler (Kahire, 1905), Bağdat’tan Halep’e Arabistan Seyahati (B. L. Jacques Baron Rousseaux’dan çeviri, Kahire 1905), Seyahatlerim, (İstanbul, 1914), Talimü’l-Lügati‘1-Arabiye (İstanbul, 1915), Amerika Cemahir-i Müçtemiası Reis-i Muhteremi Wilson Hazretlerine Açık Mektup (İstanbul, 1919), Küçük Asya (Charles Texier’den çeviri, 3 cilt, İstanbul, 1923-1924), Muhtelif Memleketlerde Beledî Usuller (M. J. Montagu Harris, ten çeviri, İstanbul, 1928).