Gizli Lisân (Lisân-ı Ezhâr) / Çiçeklerin Lisânı_{Ahmed Midhat’ın Çiçekler Risalesi ★ Lâle Babası Ali Çelebi’nin Şükûfe-nâme’sinden Çiçekler ve Beyitler}

Bu eser çiçeklerle ilgi 4 eseri bir araya getirmektedir. İlki müellif belli olmayan ve Avânzâde Mehmed Süleyman tarafından Fransızcadan tercüme edilen Gizli Lisân (Lisân-ı Ezhâr). İkincisi B. H. S. imzasıyla yayımlanmış olan Çiçekler İçin!.. başlığını taşıyan küçük risale. Üçüncüsü Ahmed Midhat’ın Çiçekler Risalesi. Dördüncüsü de Lâle Babası Ali Çelebi’nin Şükûfe-nâme’sinden alınan Çiçekler ve Beyitler.

Çiçekler… Çiçekler hayatımızın en hususi anlarında bize eşlik eden yegâne varlık değil midir? Sevinçlerimizi, taze açmış, parlak, saf bir çiçekle taçlandırmaz mıyız? Hastalarımızı gönüllere ferahlık ve âsûdelik veren bir çiçekle ziyaret etmez miyiz? Bizim için pek sevgili olan kaybettiklerimizin toprağına ateş gibi kızarmış bir karanfil bırakarak yüreğimizi kavuran bu acıyı sessizce dile getirmez miyiz?

İşte, Şark’ın ve Anadolu’nun hisli insanları dile getiremediği veya dile getirse de hakkıyla anlaşılamamaktan korktuğu anlarda çiçekleri konuşturmuş, tabiatı söyletmiş, derdini onlarla anlatıp bu gizli lisânı meydana getirmişler. Kimi zaman derdini insanlara değil de kırlarda gezerken parmakları arasına aldığı bir papatyaya anlatmış, hüznünü menekşenin o boynu büküklüğünde görmüş, sevincini baharla tomurcuklarından patlayan kiraz çiçeklerinde duymuş, sevdâsı bir kızıl goncada mücessem olmuş... Saklı hisler çiçeklerle ilan edilmiş... Bu hisler, bu duygular, bu sevdâlar bize şiirlerle, türkülerle, özlü sözlerle intikal etmiş ve biz de bu inceliklere hissedâr olmuşuz.

Ancak biz bu zarif kültürün torunları olarak maalesef bu geleneği sürdürmeyi peyderpey bırakmaktayız. Her geçen gün topraktan uzaklaştığımız gibi çiçekleri de unutmaktayız. Yüce Yaratıcı’nın yeryüzüne tezyin ve türlü şifâları hâvi olarak serptiği bu narin bu pek müteessir mahlukatın isimlerini dahi bilmemekteyiz. Oysa her birinin farklı bir ismi olduğu gibi farklı bir manası var. Değil mi ki bir ilimde âlim olmak için o ilme dair malumatı bilmek gereklidir, zarif, ince hisli olmanın sırrı da çiçekleri ve onların dillerini bilmekte saklıdır. Çiçeklerin dili bir selâm ve selâmet dilidir.

Hem hoş râyihalarıyla, hem de görüntüleriyle her biri ayrı bir nimet olan çiçekleri bilmek onları yaratana bir şükür yerine de geçmez mi? Onlarda yaratışın güzelliklerini görmemiz, onlara karşı duyarlı olmamız bu şükrü bir nebze olsun yerine getirmek değil midir?

Okurlarımızla paylaştığımız bu Çiçekler Kitabı, eşşiz güzellikteki bir âleme, çiçeklerin âlemine giriş mahiyetinde bir eser. Özümüzde saklı olan cevheri tekrar ortaya çıkarmaya, bizlere her an gülümseyen bu narin varlıkları tanıyıp lisân-ı hal ile neler fısıldadıklarına kulak vermeye davet eden bir eser…