MİCHELE AMARİ (1806-1889), İtalyan siyaset adamı ve şarkiyatçısı. Genç yaşta siyasete atıldı ve doğduğu yer olan Sicilya adasının bağımsız olarak İtalya’dan ayrı kalmasına çalıştı; ancak girişiminde başarı elde edemedi ve 1849’da Paris’e sürgüne gönderildi. Burada bulunduğu sıralarda fikir ve çalışmaları yeni bir istikamet kazandı. Sicilya’nın tarihte bakımsız, geri kalmış, ihmale uğramış küçük bir ada olmadığını, aksine büyük medeniyetlere kaynak teşkil etmiş önemli bir yer olduğunu öğrenip çalışmalarını bu yöne kaydırdı ve Antikçağ’dan çok İslâm hâkimiyeti dönemini incelemek gerektiğine inandı. Arapça öğrenerek ana kaynaklar üzerinde çalışmaya başladı ve ilk eserlerini bu yıllarda kaleme aldı. İslâm araştırmaları sahasında büyük bir şöhreti bulunan Amari’nin eserlerinden bazıları: Storia dei Musulmani di Sicilia (Sicilya Müslümanları Tarihi); Biblioteca arabo-sicula (Sicilya Üzerine Arap Kaynakları); Le epigrafi arabiche di Sicilia. Trascritte, tradotte e illustrate (Sicilya’nın Arapça Kitâbeleri; Diplomi arabi del Reale Archivio Fiorentino. Testo originale con la traduzione letterale e illustrazioni (Floransa Kraliyet Arşivi’ndeki Arap Vesikaları. (TDV İslâm Ansiklopedisi, “Amari, Michele” madde yazarı: Mahmut H. Şakiroğlu, Cilt: 2, İstanbul, 1989, Sayfa: 559-560)